การยอมรับว่าไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความสมบูรณ์แบบในการเล่นกลอง 🥁

หนึ่งในอุปสรรคที่มือกลองหลายคนต้องเผชิญคือ “#ความคาดหวังในความสมบูรณ์แบบ” หลายคนเชื่อว่าการเล่นกลองที่ดีต้องแม่นยำ 𝟭𝟬𝟬% หรือไม่มีข้อผิดพลาดเลย อย่างไรก็ตาม ดนตรีเป็นศิลปะที่มีความยืดหยุ่น และแม้แต่มือกลองระดับโลกก็ยังคงพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ

บทความนี้จะอธิบายว่าทำไมความสมบูรณ์แบบจึงเป็นเป้าหมายที่ไม่มีอยู่จริง และแนวทางที่ถูกต้องในการพัฒนาตัวเองให้เป็นมือกลองที่ดีขึ้น

𝟭. #ความสมบูรณ์แบบไม่มีอยู่จริงในดนตรี 

𝟭.𝟭 ดนตรีคือศิลปะ ไม่ใช่คณิตศาสตร์

๐ ดนตรีเป็นการแสดงออกที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์และไดนามิก มากกว่าความแม่นยำแบบตัวเลข

๐ มือกลองบางคนอาจตีได้เป๊ะตามคลิกแทร็ก แต่ถ้าไม่มีอารมณ์และ 𝗚𝗿𝗼𝗼𝘃𝗲 ที่ดี เสียงที่ออกมาก็อาจฟังดูแข็งและไม่มีชีวิต

๐ เป้าหมายของการเล่นกลองควรเป็นการสื่อสารกับนักดนตรีคนอื่นและทำให้ดนตรีออกมาดีที่สุด มากกว่าการกังวลเรื่องการเล่นให้สมบูรณ์แบบ

𝟭.𝟮 มือกลองระดับโลกก็ยังทำผิดพลาดได้

๐ แม้แต่มือกลองอย่าง 𝗕𝘂𝗱𝗱𝘆 𝗥𝗶𝗰𝗵, 𝗦𝘁𝗲𝘃𝗲 𝗚𝗮𝗱𝗱 หรือ 𝗧𝗼𝗻𝘆 𝗪𝗶𝗹𝗹𝗶𝗮𝗺𝘀 ก็ยังเคยเล่นพลาด แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาเป็นตำนานคือ “ความสามารถในการกู้สถานการณ์”

๐ ข้อผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ มักจะไม่ส่งผลเสียร้ายแรง ถ้าคุณสามารถปรับตัวและรักษา 𝗙𝗹𝗼𝘄 ของเพลงไว้ได้

𝟮. #ความกดดันจากแนวคิดเรื่องความสมบูรณ์แบบ 

𝟮.𝟭 ผลกระทบทางจิตใจ

๐ การพยายามเล่นให้สมบูรณ์แบบอาจทำให้เกิดความเครียดและกดดันตัวเองมากเกินไป

๐ อาจนำไปสู่ “𝗦𝘁𝗮𝗴𝗲 𝗙𝗿𝗶𝗴𝗵𝘁” หรืออาการวิตกกังวลเมื่อต้องเล่นสด เพราะกลัวจะเล่นผิด

๐ มือกลองที่มีความกังวลมากเกินไปมักจะตีไม่เป็นธรรมชาติ และอาจทำให้ดนตรีฟังดูแข็งกระด้าง

𝟮.𝟮 การขาดความมั่นใจและความคิดสร้างสรรค์

๐ หากมัวแต่กลัวความผิดพลาด คุณอาจลังเลที่จะลองอะไรใหม่ๆ เช่น เทคนิคใหม่หรือการ 𝗶𝗺𝗽𝗿𝗼𝘃𝗶𝘀𝗲

๐ ดนตรีต้องมีความเป็นธรรมชาติ การเปิดใจรับข้อผิดพลาดจะช่วยให้คุณพัฒนาและกลายเป็นนักดนตรีที่มีความมั่นใจมากขึ้น

𝟯. #วิธีเปลี่ยนมุมมองเกี่ยวกับความสมบูรณ์แบบ 

𝟯.𝟭 โฟกัสที่ "#ความก้าวหน้า" ไม่ใช่ "#ความสมบูรณ์แบบ"

๐ ตั้งเป้าหมายเป็น “#การพัฒนาอย่างต่อเนื่อง” แทนที่จะคาดหวังว่าจะต้องเล่นให้เป๊ะ 𝟭𝟬𝟬%

๐ บันทึกวิดีโอการซ้อมและดูว่าคุณพัฒนาขึ้นอย่างไร แทนที่จะหาข้อผิดพลาดอย่างเดียว

๐ ใช้แนวคิด "𝗣𝗿𝗼𝗴𝗿𝗲𝘀𝘀 𝗢𝘃𝗲𝗿 𝗣𝗲𝗿𝗳𝗲𝗰𝘁𝗶𝗼𝗻" หรือ “#พัฒนาขึ้นวันละนิด #ดีกว่าพยายามให้สมบูรณ์แบบแล้วเครียด”

𝟯.𝟮 เรียนรู้จากความผิดพลาด

๐ มองข้อผิดพลาดเป็นโอกาสในการเรียนรู้ ไม่ใช่เรื่องล้มเหลว

๐ ถ้าคุณเล่นพลาดขณะซ้อมหรือแสดงสด แทนที่จะหยุด ให้ลองคิดว่าคุณจะกู้สถานการณ์อย่างไร

𝟯.𝟯 ฝึกการ "𝗥𝗲𝗰𝗼𝘃𝗲𝗿𝘆" เมื่อเกิดข้อผิดพลาด

๐ ฝึกเล่นโดยจงใจสร้างข้อผิดพลาดขึ้นมา เช่น การเล่นโน้ตผิด แล้วลองหาวิธีทำให้มันฟังดูเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของเพลง

๐ เทคนิคที่ดีคือ “𝗣𝗹𝗮𝘆 𝘁𝗵𝗿𝗼𝘂𝗴𝗵 𝗺𝗶𝘀𝘁𝗮𝗸𝗲𝘀” หรือ “#เล่นต่อไปแม้จะผิด” เพราะบางครั้งคนฟังอาจไม่รู้ตัวเลยว่าคุณเล่นพลาด

𝟰. #การเล่นกลองอย่างเป็นธรรมชาติและผ่อนคลาย 

𝟰.𝟭 การฝึกให้รู้สึก "#สบาย" กับเครื่องดนตรี

๐ หากร่างกายของคุณเครียดหรือเกร็ง การเล่นจะขาดความลื่นไหลและมีโอกาสผิดพลาดมากขึ้น

๐ ฝึกควบคุมการหายใจและทำให้กล้ามเนื้อผ่อนคลายเมื่อเล่น

𝟰.𝟮 การพัฒนาสัมผัสและ 𝗚𝗿𝗼𝗼𝘃𝗲 มากกว่าความแม่นยำที่สมบูรณ์แบบ

๐ 𝗚𝗿𝗼𝗼𝘃𝗲 ที่ดีคือการเล่นที่มี 𝗙𝗲𝗲𝗹 ไม่ใช่แค่การเล่นให้ตรงเมโทรโนม

๐ มือกลองอย่าง 𝗝𝗼𝗵𝗻 𝗕𝗼𝗻𝗵𝗮𝗺 (𝗟𝗲𝗱 𝗭𝗲𝗽𝗽𝗲𝗹𝗶𝗻) หรือ 𝗦𝘁𝗲𝘃𝗲 𝗝𝗼𝗿𝗱𝗮𝗻 ไม่ได้เล่นตรง 𝟭𝟬𝟬% ตาม 𝗖𝗹𝗶𝗰𝗸 𝗧𝗿𝗮𝗰𝗸 แต่พวกเขามี 𝗚𝗿𝗼𝗼𝘃𝗲 ที่ทำให้ดนตรีฟังดูมีชีวิตชีวา

𝟱. #วิธีพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นโดยไม่ต้องกังวลเรื่องความสมบูรณ์แบบ 

𝟱.𝟭 ฝึกเล่นกับเมโทรโนม แต่ไม่ยึดติดกับมัน

๐ เมโทรโนมช่วยให้คุณพัฒนาจังหวะและไทม์มิ่ง แต่ดนตรีจริงๆ ไม่จำเป็นต้องแข็งเกร็งเหมือนเครื่องจักร

๐ ฝึกให้คุ้นเคยกับเมโทรโนม แต่ก็ต้องรู้วิธี "#ดึง" หรือ "#ผลัก" จังหวะให้เหมาะกับอารมณ์ของเพลง

𝟱.𝟮 ฝึกการ 𝗜𝗺𝗽𝗿𝗼𝘃𝗶𝘀𝗮𝘁𝗶𝗼𝗻 (ด้นสด)

๐ ดนตรีไม่ใช่แค่การเล่นตามโน้ตที่เขียนไว้ แต่เป็นเรื่องของปฏิสัมพันธ์กับนักดนตรีคนอื่น

๐ การฝึก 𝗶𝗺𝗽𝗿𝗼𝘃𝗶𝘀𝗮𝘁𝗶𝗼𝗻 จะช่วยให้คุณมีความมั่นใจและไม่กลัวข้อผิดพลาด

𝟱.𝟯 เล่นกับนักดนตรีที่มีประสบการณ์

๐ การเล่นกับนักดนตรีที่เก่งกว่า จะช่วยให้คุณพัฒนาการฟังและการตอบสนองต่อดนตรีได้ดีขึ้น

๐ คุณจะได้เรียนรู้ว่า “#การเล่นให้ดนตรีดีขึ้น” สำคัญกว่าการเล่นให้แม่นยำเพียงอย่างเดียว

การเล่นกลองที่ดีไม่ใช่เรื่องของความสมบูรณ์แบบ แต่เป็นเรื่องของ Groove, Feel และการสื่อสารกับนักดนตรีคนอื่น มือกลองที่ยอดเยี่ยมคือคนที่รู้จักปรับตัว เรียนรู้จากข้อผิดพลาด และเล่นอย่างมั่นใจโดยไม่ยึดติดกับการต้องเล่นให้ไร้ที่ติ

ดังนั้น แทนที่จะมุ่งมั่นหาความสมบูรณ์แบบ ลองมุ่งเน้นที่ “#การพัฒนาอย่างต่อเนื่องและการเล่นดนตรีอย่างมีความสุข” จะดีกว่า